En die blijken er dus niet te bestaan in de
kleine stadsvariant (mét de voor ons benodigde actieradius van zo’n 100 km.). Alleen
(nog) maar in een grotere, luxere versie. Met achteruitkijkcamera,
navigatiesysteem, veel binnenruimte, dat soort dingen. Wat we helemaal niet
gewend zijn dus. Een witte Nissan LEAF is het geworden. De aanschafkosten zijn
wat hoger dan van een benzineauto, maar de afgelopen 7 jaar hebben we onze
eigen auto netjes afgeschreven en met de inruil en een beetje extra blijkt hij
best betaalbaar. Wat verder ook scheelt is dat je geen wegenbelasting betaalt en
geen benzinekosten meer hebt. Dus ook in dat opzicht past hij mooi in ons
concept van lage maandlasten.
Of de accu nog wel goed is bij een tweedehands.
En of we nog wel enige actieradius hebben. Die vragen kregen we afgelopen
weekend als eerste toen we vertelden over de auto. In principe moet de accu
inderdaad nog goed zijn (meer dan 95%), maar onze actieradius in wel een stukje
verkleind: een kilometer of 100 zou hij echter wel makkelijk moeten halen. Maar
dan moet hij toch wel aan de stroom. Voor verre ritjes moeten we dus met de
trein of moeten we een verplichte koffiepauze houden bij een snellaadpunt. Er
zijn ergere dingen toch? Ik ben heel benieuwd hoe hij gaat bevallen. Over 2
weken gaan we hem ophalen…