Beperkingen...

De keuzes hebben we bewust gemaakt. Minder werken, zodat we meer tijd en energie over houden voor andere dingen. Ons spaargeld investeren in een eigen huis en dat zo duurzaam mogelijk maken. En een 2^e hands elektrische auto aanschaffen, zodat het forensen geen extra CO2 uitstoot veroorzaakt. 

Hebben we spijt van deze keuzes? Nee, beslist niet. Toch merken we dat onze keuzes beperkingen opleveren. Heel praktische. Zo hebben we minder geld te besteden, ondanks de lagere maandlasten die de duurzamere keuzes opleveren. Bij het boodschappen doen moeten we toch echt goed op ons budget letten. En voor extra uitgaven is het even puzzelen. Ook een ritje naar Friesland of Zuid Holland is een stuk lastiger: veel meer dan 90 kilometer haalt de auto niet. En opladen kost met onze -voor elektrische begrippen toch al wat oudere- auto best veel tijd.

De gevolgen zijn echter lang niet allemaal zo negatief: we zijn zuiniger met ons eten (restjes weggooien is nu toch echt not done en zelf iets lekkers bakken voor het weekend is eigenlijk best leuk), bewuster in de aankoop van nieuwe spullen en kleren (juist de productie van al die spulletjes veroorzaakt veel CO2 uitstoot) en hebben nu eindelijk eens OV chipkaarten aangeschaft voor het hele gezin. De tijd die we overhouden gaat nu nog grotendeels in ons huis zitten, maar we merken ook nu al dat we meer ruimte overhouden om de kinderen te helpen met hun huiswerk of samen een spelletje te doen.

Ik geef toe, soms baal ik best even. Van het gedoe met plannen en laden als we verder weg willen gaan bijvoorbeeld, of als mijn budget iets even niet toelaat. Maar zijn we aan de andere kant ook niet vreselijk verwend in Nederland? Het lijkt soms wel of die irritante tele2 reclame (‘niet omdat het moet, maar omdat het kan’) op veel te veel vlakken geldt.